Lazada Malaysia

adsense

Category : กลอนคิดถึง

มองตรงไป ท้องฟ้า ขอบนี้

มองตรงไป ท้องฟ้า ขอบนี้
คนดี เธอเห็นเหมือนกันไหม
สีคราม ของท้องฟ้า อบอุ่นเพียงใด
เห็นเมฆนั่นไหม โอบกอดเธอ
เพราะฉันมีเธอ เป็นทุกสิ่ง
และความจริง เธอยังอยู่ในใจฉันเสมอ
อยากเป็นท้องฟ้า จะได้พบเจอเธอ
อยากโอบล้อมกอดเธอ เพียงคนเดียว

เราทั้งสองยังต้องเดินบนโลกกว้าง

เราทั้งสองยังต้องเดินบนโลกกว้าง
เมื่อท้อแท้ อ้างว้าง
ก็ยังมีความทรงจำ สีจาง จาง ของเธอ

ไม่รู้เธอจะเชื่อหรือเปล่า

ไม่รู้เธอจะเชื่อหรือเปล่า
ถ้าบอกว่าคิดถึงเธอทุกคราว ที่ดาวกระพริบแสง
ค่ำคืนที่ฟ้าเปลี่ยนสี แต่ใจดวงนี้ ไม่เปลี่ยนแปลง
ฟ้ามืดแต่ดาวกระพริบแสง แข่งกับความคิดถึงในใจ
และถ้าบอกว่าดวงดาว บนราวฟ้า
คือความรักที่ฉันส่งมา เธอจะเชื่อไหม
พันล้านดวงดาวที่กระพริบพราวบนฟ้าไกล
คือความรัก คิดถึง และห่วงใย … จากใจส่งให้เธอ

อยากให้เธอมาอยู่ตรงนี้

อยากให้เธอมาอยู่ตรงนี้
ในยามที่รู้สึกเหว่ว้า
แค่เพียงหันมามอง และสบตา
กำลังใจคงเพิ่มขึ้นมา มากมาย
แต่ไม่มีเธออยู่ตรงนี้
คิดกี่ที กี่ที ก็ยิ่งใจหาย
กำลังใจลดลงไปมากมาย
เหน็บหนาว และเดียวดาย มากมายเหลือเกิน

ถึงตัวไกลในวันนี้

ถึงตัวไกลในวันนี้
ความรู้สึกที่ดีๆ..ยังมีให้
ขอเธอจง…เชื่อมั่นในจิตใจ
ความรู้สึกภายใน..ไม่มีใครแทนที่เธอ
หากเธอเหงาคิดถึงฉัน
ฝากดวงดาวนับพัน…คอยเป็นเพื่อนอยู่ใกล้ๆ
แทนความรักของคนที่ห่วงใย
แทนความในใจจากใจถึงกัน

ขอบคุณในความรู้สึกดีๆ

ขอบคุณในความรู้สึกดี ดี
ที่เธอมีให้ฉัน อย่างสม่ำเสมอ
แม้ว่านาน ผ่านไป ไม่ได้เจอ
ฉันก็ยังรับรู้เสมอ ว่าเธอ ไม่เคยลืม

ถ้าวันไหนที่เธอรู้สึกเหงา

ถ้าวันไหนที่เธอรู้สึกเหงา
และฉันก็เศร้า ๆ ปนห่วงหา
ให้สองเราแหงนมองท้องนภา
เอาอย่างนี้ดีกว่า…ไหมนะเธอ
ถ้าวันไหนสองใจรู้สึกเหงา
เราจะได้รู้ว่าเรามีกันเสมอ
แค่สองตาของสองคนที่ไม่เจอ
จะไม่เหงาไม่เพ้ออีกต่อไป
ถ้าคืนไหนหัวใจรู้สึกท้อ
ไม่ต้องอยู่รีรอใครที่ไหน
แค่มองฟ้าเห็นดาราพาเรียงราย
แค่เท่านี้เราจะได้หายเหงาใจ

ไม่รู้จะอ้อนวอนอะไรดี

ไม่รู้จะอ้อนวอนอะไรดี
กับความรู้สึกที่มี..อยากให้เธอรับรู้ได้
ค่ำคืนที่เงียบเหงา..ดาวกับจันทร์ยังส่องแสงประกาย
ฉันจึงวอนไหว้ดาวกับจันทร์….
…ส่งความรักความคิดถึงของฉันให้เธอที
หากเธอรับรู้ได้..
ตอบกลับมาได้ไหมกับสายลม..ของค่ำคืนนี้
ให้ความคิดถึงของหัวใจฉันส่งไปสักที
แล้วเธอจะรู้บ้างไหมนะคนดี..ว่าฉันคนนี้..คิดถึงเธอ

ไม่สำคัญว่าจะอยู่ที่ตรงไหน

ไม่สำคัญว่าจะอยู่ที่ตรงไหน
เพราะหัวใจดวงนี้ยังห่วงหา
ยังห่วงใยแม้อยู่ไกลเกินสายตา
โปรดจงรับรู้ไว้ว่า..ยังห่วงหานะคนไกล

ขอบคุณในความรู้สึกดี ดี

ขอบคุณในความรู้สึกดี ดี
ที่เธอมีให้ฉัน อย่างสม่ำเสมอ
แม้ว่านาน ผ่านไป ไม่ได้เจอ
ฉันก็ยังรับรู้เสมอ ว่าเธอ ไม่เคยลืม

ความคิดถึง จะมีค่า

“ความคิดถึง” จะมีค่า .. ก็ต่อเมื่อ ..
มีเสียงตอบกลับมาว่า “คิดถึงเหมือนกัน”

จากไกลแต่ใจใคร่คิดถึง

จากไกลแต่ใจใคร่คิดถึง
จากรำพึงถึงเจ้าเคล้าหา
จากนี้ไปจักรักเจ้าดวงกานดา
จากอุราของพี่นี้ มีแต่เธอ

“คิดถึง” เป็นกริยา

“คิดถึง” เป็นกริยาที่ไม่ต้องมีกรรม
แต่ต้องมี…เธอ

นั่นก็คือคิดถึงเสมอ

กุหลาบแดงแฝงรัก
จำหลักแนบให้เธอแอบแอ้มไว้ใกล้ๆหมอน
อบกลิ่นกรุ่นขวัญนิรันดร
หลับตานอนกระซิบใจให้ฝันดี
มีคำ-คำหนึ่งในใจ
และไม่ต้องฝากใครไปบอกเธอ
นั่นก็คือคิดถึงเสมอ
และขอให้เธอนอนหลับฝันดี

นั่งมองดาว…พราวแพรว…แววระยับ

นั่งมองดาว…พราวแพรว…แววระยับ
ไม่อาจหลับ…ตาได้…ไฉนหนอ
โอ้ใจเอ๋ย…ทำไม…ถึงเฝ้ารอ
อยากถักทอ…ความห่วงใย…ถึงใครกัน

ในกมลของฉันไม่เผลอไผล

แม้ฝากฟ้ามีดาวอยู่เกลื่อนกล่น
ในกมลของฉันไม่เผลอไผล
ยังรักภักดีเสมอไป
ในดวงใจมีเธอเสมอมา
แม้ว่าใครชมดาวว่างามยิ่ง
ฉันมิหมายแอบอิงแนบชิดใกล้
คิดถึงเพียงเธอผู้จากไกล
ทุกห้องใจคือเธอที่ใฝ่ปอง

สายลมหนาว แผ่วพัดผ่าน

สายลมหนาว…แผ่วพัดผ่าน…ผิวกาย
หัวใจชาย…คนนี้…ก็ไหวหวั่น
หวนคิดถึง…อดีต…และคืนวัน
ที่เธอฉัน…อิงแอบ…แนบอุ่นกาย
สายลมหนาว โบกพัด ให้กายหนาว
แต่ทำไม ความเศร้า มากหนักหนา
แปลกจริงนะ หนาวกาย ใจกลับชา
ไยความเหงา จึงมา พร้อมสายลม

ดวงดาวรำพัน

ดวงดาวรำพัน
พระจันทร์พร่ำเพ้อ
ตะวันละเมอ
ว่าคิดถึงเธอคนเดียว

ปลายฟ้า…ที่กว้างไกล

ปลายฟ้า…ที่กว้างไกล
หนาวหัวใจ…อยู่เสมอ
ฝนตก…หลับละเมอ
ฉันได้เจอ…เธอในใจ

เหม่อมองฝากฟ้าหม่น

เหม่อมองฝากฟ้าหม่น
สุดจะทนหักใจเหงา
คึดถึงกันบ้างอะป่าว
อยากบอกว่าเค้าคิดถึงนะตัวเอง

กับราตรีที่ผ่านพ้น

กับราตรีที่ผ่านพ้น
กับหนึ่งคนที่ห่างเหิน
ความเจ็บปวดที่เผชิญ
มันยากเกินที่จะลืม
เพราะเธอเป็นคนที่แคยแนบชิด
เราสนิทกันมากจำได้ไหม
แม้จะผ่านไปนานสักเท่าไร
รู้เอาไว้ใจดวงนี้ไม่ลืมเธอ

ที่ขอบฟ้ามีตะวัน

ที่ขอบฟ้ามีตะวัน
กับความฟันสีขาว
เก็บใส่รถไปกับแสงดาว
เอามาฝาก…..เธอคนดี

ยามตะวันลับขอบฟ้า

ยามตะวันลับขอบฟ้า
มานั้งดูพระอาทิตย์ตก
นั้งดูแล้วคิดตระหนก
ว่าฉันคิดถึงเธอ

หลายปีผ่านไปใจยังฝัน

หลายปีผ่านไปใจยังฝัน
ถึงคืนวันที่เราเคยอยู่ใกล้
เคยผูกพันลึกซึ้งในหัวใจ
เธอจากไปนานเพียงใดก็ไม่ลืม

ปล่อยความรัก ไปกลับฝัน คอยวันใหม่

ปล่อยความรัก ไปกลับฝัน คอยวันใหม่
ปล่อยความเหงา เศร้าในใจ ไปเถิดหนา
ถึงวันนี้ ไม่มีเขา เดินกลับมา
ก็จงออก ตามหา คนของใจ

เรื่องคิดถึง ห้ามไม่ได้ ข้าก็รู้

เรื่องคิดถึง ห้ามไม่ได้ ข้าก็รู้
ที่เป็นอยู่ ทุกวัน ก็เจ็บช้ำ
แต่ก็รู้ ว่าความช้ำ ที่เฝ้าจำ
ก็ต้องทำ เพราะว่าจำ แล้วสุขใจ
และวันนี้ ตัวเรา ยิ้มได้แล้ว
มีสุขแล้ว เมื่อวันเก่า ลอยในฝัน
ถึงเจ็บช้ำ น้ำใจ คนไกลกัน
แต่ก็จำ ทุกวัน เพราะสุขใจ