อย่าแปลกใจ ที่เห็นฉัน ยืนอยู่ตรงหน้า
อย่าแปลกใจ ที่เห็นฉัน ยืนอยู่ตรงหน้า
อย่าแปลกใจ กับการกลับมา ของฉัน
อย่ามองด้วยไม่รู้สึกรู้สา และเงียบงัน
อย่ามองฉัน ว่าเป็นฝุ่นควัน ผงธุลี
อย่าแปลกใจ กับการกลับมา ของฉัน
อย่ามองด้วยไม่รู้สึกรู้สา และเงียบงัน
อย่ามองฉัน ว่าเป็นฝุ่นควัน ผงธุลี
ในการกลับมา ของฉัน
เพียงอยากไถ่โทษทัณฑ์ ที่ทำเธอหมดศักดิ์ศรี
วันที่ทำเธอร้องไห้ หัวใจไม่เหลือชิ้นดี
ภาพนั้น ยังเป็นตราบาปที่ ฝังใจตลอดมา
เพียงอยากไถ่โทษทัณฑ์ ที่ทำเธอหมดศักดิ์ศรี
วันที่ทำเธอร้องไห้ หัวใจไม่เหลือชิ้นดี
ภาพนั้น ยังเป็นตราบาปที่ ฝังใจตลอดมา
ขอโทษนะ… ที่ทำให้เสียใจ ในครั้งนั้น
ขอโทษนะ… ที่ทำให้เสียใจ ในครั้งนั้น
สมควรแล้วกับโทษทัณฑ์ ที่เธอจะไม่เห็นค่า
มองผ่านเลย เฉย เฉย ไม่เห็นในสายตา
ฉันรับรู้แล้วว่า ความปวดร้าววิญญา เป็นเช่นไร
สมควรแล้วกับโทษทัณฑ์ ที่เธอจะไม่เห็นค่า
มองผ่านเลย เฉย เฉย ไม่เห็นในสายตา
ฉันรับรู้แล้วว่า ความปวดร้าววิญญา เป็นเช่นไร
แค่กลับมาขอโทษ และยอมรับผิด
แม้จะรู้ว่าหมดสิทธิ์ ที่เธอจะให้อภัยได้
แค่ต้องการขอโทษ เพื่อลบล้าง ความผิดในใจ
แค่ให้เธอรับรู้ แต่ไม่ต้องให้อภัย…
ฉันก็จะจากไป….และไม่กวนใจเธออีกเลย
แม้จะรู้ว่าหมดสิทธิ์ ที่เธอจะให้อภัยได้
แค่ต้องการขอโทษ เพื่อลบล้าง ความผิดในใจ
แค่ให้เธอรับรู้ แต่ไม่ต้องให้อภัย…
ฉันก็จะจากไป….และไม่กวนใจเธออีกเลย
คงเป็นครั้งสุดท้าย ได้พบหน้า
คงเป็นครั้งสุดท้าย ได้พบหน้า
และเราคงมีเวลา อีกไม่มากเท่าไหร่
มีอะไรจะพูดบ้างไหม จากหัวใจ
ก่อนที่จะจากกันไป อีกไม่กี่นาที
และเราคงมีเวลา อีกไม่มากเท่าไหร่
มีอะไรจะพูดบ้างไหม จากหัวใจ
ก่อนที่จะจากกันไป อีกไม่กี่นาที
ไม่เอาๆ ไม่ได้พูดให้ ยืดเยื้อ เรื้อรัง
แต่อยากได้ยินได้ฟัง จากปากของเธอนี้
ว่าเราจะไม่มีกันและกัน เหมือนเคยมี
ต่างก็ต้อง ดูแลตัวเองให้ดี ยามไกลกัน
แต่อยากได้ยินได้ฟัง จากปากของเธอนี้
ว่าเราจะไม่มีกันและกัน เหมือนเคยมี
ต่างก็ต้อง ดูแลตัวเองให้ดี ยามไกลกัน
ครั้งแรกที่ได้รู้จักเธอ
ครั้งแรกที่ได้รู้จักเธอ
ก็ไม่ได้เก็บมาพร่ำเพ้อ อะไรนักหนา
เพียงรู้สึกประทับใจในเววตา
และทีท่าที่อ่อนโยน
ก็ไม่ได้เก็บมาพร่ำเพ้อ อะไรนักหนา
เพียงรู้สึกประทับใจในเววตา
และทีท่าที่อ่อนโยน
แต่แล้วหัวใจ ก็ไหวหวั่น
อยากจะหนีความรู้สึกนั้น แต่ไม่อาจจะหนีพ้น
จากวันที่ได้คุยกับเธอเพียงหน
ความรู้สึกกระวายกระวน ก็เกิดขึ้นมา
อยากจะหนีความรู้สึกนั้น แต่ไม่อาจจะหนีพ้น
จากวันที่ได้คุยกับเธอเพียงหน
ความรู้สึกกระวายกระวน ก็เกิดขึ้นมา
คิดถึงเธอทุกครั้ง ที่รู้สึกเหงา
คิดถึงเธอทุกครั้ง ที่รู้สึกเหงา
อยากจะเก็บทุกเรื่องราวที่มีค่า
ให้เธอร่วมรับรู้ ทุกเวลา
อยากมีเธอในสายตาทุกคืนวัน
อยากจะเก็บทุกเรื่องราวที่มีค่า
ให้เธอร่วมรับรู้ ทุกเวลา
อยากมีเธอในสายตาทุกคืนวัน
แต่แล้วไม่นาน หัวใจก็ได้รู้
ว่าเธอมีใครเคียงคู่ มีใครอยู่ในความฝัน
เป็นความหมาย เป็นคนสำคัญ
ที่คงมั่นต่อกันมาเนิ่นนาน
ว่าเธอมีใครเคียงคู่ มีใครอยู่ในความฝัน
เป็นความหมาย เป็นคนสำคัญ
ที่คงมั่นต่อกันมาเนิ่นนาน
เลยได้แต่ร้องไห้
กับความอ่อนไหวอย่างน่าสงสาร
สงสารหัวใจ ที่เป็นไปด้วยร้าวราน
เจ็บใจความไหวหวาน ที่เกิดมี
กับความอ่อนไหวอย่างน่าสงสาร
สงสารหัวใจ ที่เป็นไปด้วยร้าวราน
เจ็บใจความไหวหวาน ที่เกิดมี
เหมือนมาช้า เหมือนมาสาย
เหมือนมาช้า เหมือนมาสาย
จึงมีสิทธิได้รู้จักเธอ เพียงเท่านี้
ทั้งที่เพิ่งจะเริ่มต้น ความรู้สึกที่ดีๆ
แต่กลับเป็นวันที่ ต้องเสียน้ำตา
จึงมีสิทธิได้รู้จักเธอ เพียงเท่านี้
ทั้งที่เพิ่งจะเริ่มต้น ความรู้สึกที่ดีๆ
แต่กลับเป็นวันที่ ต้องเสียน้ำตา
ผิดเองที่ไหวอ่อน
เลยต้องมาอาวรณ์ จนอ่อนล้า
แม้รักเธอแค่ไหน ก็คงไม่ได้เธอมา
ไม่มีสิทธิจะไขว่คว้า แม้ว่าต้องการ…
เลยต้องมาอาวรณ์ จนอ่อนล้า
แม้รักเธอแค่ไหน ก็คงไม่ได้เธอมา
ไม่มีสิทธิจะไขว่คว้า แม้ว่าต้องการ…
แผลใจอาจหายได้…
แผลใจอาจหายได้…
ถ้าคนของหัวใจ ช่วยรักษา
ปลอบโยนวันเหงา ที่เหว่หว้า..
คอยเช็ดน้ำตา..ดูแลรักษาใจ
ถ้าคนของหัวใจ ช่วยรักษา
ปลอบโยนวันเหงา ที่เหว่หว้า..
คอยเช็ดน้ำตา..ดูแลรักษาใจ
คอยประคอง ความรักที่บอบบาง
ยามอ้างว้างอยู่เคียงข้าง ไม่ไปไหน.
ถึงไม่มียา แต่ก็รักษาด้วยหัวใจ..
ดูแลเอาใจใส่..กันและกัน…
ยามอ้างว้างอยู่เคียงข้าง ไม่ไปไหน.
ถึงไม่มียา แต่ก็รักษาด้วยหัวใจ..
ดูแลเอาใจใส่..กันและกัน…
ในคืนที่อ้างว้าง..และเงียบเหงา
ในคืนที่อ้างว้าง..และเงียบเหงา
ฉันคนเศร้า แหงนมองดาว บนราวฟ้า
คิดถึงเธอเหลือเกิน..คนที่จากไปไกลสุดตา
เธอจะรู้ไหมนะ ฉันสุดเหว่าหว้า ..เหงาใจ
ฉันคนเศร้า แหงนมองดาว บนราวฟ้า
คิดถึงเธอเหลือเกิน..คนที่จากไปไกลสุดตา
เธอจะรู้ไหมนะ ฉันสุดเหว่าหว้า ..เหงาใจ
มองดาวที่เปล่งแสง.ริบหรี่
ค่ำคืนหนาวอย่างนี้ จะเหงา เหมือนกันไหม
หากเธอเหงาก็บอกผ่านดาวบนฟ้าไกล
ดาวดวงใหญ่ ดวงที่เรา เคยเฝ้ามอง
ค่ำคืนหนาวอย่างนี้ จะเหงา เหมือนกันไหม
หากเธอเหงาก็บอกผ่านดาวบนฟ้าไกล
ดาวดวงใหญ่ ดวงที่เรา เคยเฝ้ามอง
ยังรักเธอเหมือนเดิม
ทุกครั้งที่พบเจอหน้า
อยากรั้งเธอมาไว้ในอ้อมแขน
อยากโอบกอดเธอไว้จนสุดแรง
แต่ต้องแสร้งทำเป็นเฉยชา
อยากรั้งเธอมาไว้ในอ้อมแขน
อยากโอบกอดเธอไว้จนสุดแรง
แต่ต้องแสร้งทำเป็นเฉยชา
รู้ว่าเธอยังปวดร้าว
กับเรื่องราวที่ฉันสร้างปัญหา
อยากจะย้อนวันและเวลา
อยากจะกลับไปบอกเธอว่า
“ยังรักเธอ”เหมือนเดิม
กับเรื่องราวที่ฉันสร้างปัญหา
อยากจะย้อนวันและเวลา
อยากจะกลับไปบอกเธอว่า
“ยังรักเธอ”เหมือนเดิม
เหงา เหงา เหงา และก็เหงา
เหงา เหงา เหงา และก็เหงา
แค่ลมพัดเบา เบา ยังเศร้าได้
ทั้งที่มีผู้คนรอบข้าง อีกมากมาย
แต่ทำไม รู้สึกเหงา เดียวดาย ….. มากมายเหลือเกิน
แค่ลมพัดเบา เบา ยังเศร้าได้
ทั้งที่มีผู้คนรอบข้าง อีกมากมาย
แต่ทำไม รู้สึกเหงา เดียวดาย ….. มากมายเหลือเกิน
ขอบคุณที่ให้อภัยกัน
ขอบคุณที่ให้อภัยกัน
แม้ว่าคืนวันมันไม่อาจเหมือนก่อน
แต่เธอคือความห่วงหา อาทร
ที่ฉันไม่อาจตัดรอน ไปจากใจ
แม้ว่าคืนวันมันไม่อาจเหมือนก่อน
แต่เธอคือความห่วงหา อาทร
ที่ฉันไม่อาจตัดรอน ไปจากใจ
แม้ความรู้สึกเก่า เก่า จะไม่กลับมา
และต่างก็รู้ดีว่า จะไม่กลับมาเคียงใกล้
ก่อนหันหลังกลับฉันขอยิ้มรับกับคำว่า “ให้อภัย”
ต่อแต่นี้จะได้นอนหลับตาอย่างสนิทใจ
……ว่าเราไม่มีอะไรติดค้างกัน….
และต่างก็รู้ดีว่า จะไม่กลับมาเคียงใกล้
ก่อนหันหลังกลับฉันขอยิ้มรับกับคำว่า “ให้อภัย”
ต่อแต่นี้จะได้นอนหลับตาอย่างสนิทใจ
……ว่าเราไม่มีอะไรติดค้างกัน….
เพราะชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย
เพราะชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย
และไม่มีใครมากมาย ที่จะเข้ามาหา
ไม่สามารถอ่านความรู้สึกได้ จากสายตา
ว่าคนที่เข้ามา เสแสร้ง แกล้งจริงใจ
และไม่มีใครมากมาย ที่จะเข้ามาหา
ไม่สามารถอ่านความรู้สึกได้ จากสายตา
ว่าคนที่เข้ามา เสแสร้ง แกล้งจริงใจ
เพราะชีวิต เป็นเรื่องยาก
จึงไม่อยาก ตั้งความหวัง กับใครที่ไหน
ขออยู่เงียบ เงียบ คนเดียว เรื่อยไป
สักวัน อาจพบคนจริงใจ ผ่านมา
จึงไม่อยาก ตั้งความหวัง กับใครที่ไหน
ขออยู่เงียบ เงียบ คนเดียว เรื่อยไป
สักวัน อาจพบคนจริงใจ ผ่านมา
หากเหงาจะมาหา
หากเหงาจะมาหา
หากมีน้ำตา จะมาเช็ดให้
จะคอยเป็นกำลังใจ
ในยามที่เธอไม่มีใคร เลยสักคน
หากมีน้ำตา จะมาเช็ดให้
จะคอยเป็นกำลังใจ
ในยามที่เธอไม่มีใคร เลยสักคน
หากอยู่ห่างจะห่วงใย
จะเข้าใจเมื่อเธอสับสน
หากทุกข์ ก็พร้อมจะทุกข์ทน
และจะเป็นคนอยู่เคียงข้างเธอ
จะเข้าใจเมื่อเธอสับสน
หากทุกข์ ก็พร้อมจะทุกข์ทน
และจะเป็นคนอยู่เคียงข้างเธอ
เธอยังรักเขาอยู่ไหม
เธอยังรักเขาอยู่ไหม
เธอยังห่วงใยเขาหรือเปล่า
จะเป็นไปได้ไหมเรื่องระหว่างเรา
หรือว่าเธอยังมีเขาอยู่ในใจ
เธอยังห่วงใยเขาหรือเปล่า
จะเป็นไปได้ไหมเรื่องระหว่างเรา
หรือว่าเธอยังมีเขาอยู่ในใจ
หลายๆครั้งที่พบเจอ
ก็ยังเห็นเสมอว่าเธอหวั่นไหว
ที่สุดของความปวดร้าวใจ
คือเห็นเธอร้องไห้ทุกวัน
ก็ยังเห็นเสมอว่าเธอหวั่นไหว
ที่สุดของความปวดร้าวใจ
คือเห็นเธอร้องไห้ทุกวัน
ฉันอยู่ตรงนี้ไง
ฉันอยู่ตรงนี้ไง
มองดูซิแล้วเธอจะเห็นฉัน
สังเกตหน่อย เพราะฉันก็มีตัวตนเหมือนกัน
หรือที่จริงเธอไม่เคยเห็นฉัน อยู่ในสายตา
มองดูซิแล้วเธอจะเห็นฉัน
สังเกตหน่อย เพราะฉันก็มีตัวตนเหมือนกัน
หรือที่จริงเธอไม่เคยเห็นฉัน อยู่ในสายตา
สายลมพัดไป ให้เธอเย็นสบาย
พัดกระทบกาย แต่กลับไม่มีคุณค่า
ให้เธอเย็นใจเย็นกาย แค่เพียงชั่วเวลา
แล้วสักพัก ก็ต้องกลายเป็นสิ่งที่ไร้ค่า ต่อไป
พัดกระทบกาย แต่กลับไม่มีคุณค่า
ให้เธอเย็นใจเย็นกาย แค่เพียงชั่วเวลา
แล้วสักพัก ก็ต้องกลายเป็นสิ่งที่ไร้ค่า ต่อไป
เป็นเพียงสายลมเหงา เหงา
ที่ยังคง ความว่างเปล่าในคุณค่า
รู้สึกได้ แต่ไม่เห็น ด้วยสายตา
เป็นได้แค่สายลมที่พัดพา….แต่ไม่ได้มีค่าอะไร
ที่ยังคง ความว่างเปล่าในคุณค่า
รู้สึกได้ แต่ไม่เห็น ด้วยสายตา
เป็นได้แค่สายลมที่พัดพา….แต่ไม่ได้มีค่าอะไร
ฉันรู้เสมอว่าเธออยู่ตรงไหน
ฉันรู้เสมอ ว่าเธออยู่ตรงไหน
ไม่สำคัญหรอก ว่าเธอจะอยู่กับใคร
แต่เธอจะอยู่ในใจ ฉันเสมอตลอดเวลา
วันนี้ที่เราจากลา
บนโลกกว้าง อาจดูเงียบเหงา
แต่ยังมี ความทรงจำระหว่างเรา
ที่ไว้คอยปลอบเบา-เบา วันเหงาใจ
ไม่สำคัญหรอก ว่าเธอจะอยู่กับใคร
แต่เธอจะอยู่ในใจ ฉันเสมอตลอดเวลา
วันนี้ที่เราจากลา
บนโลกกว้าง อาจดูเงียบเหงา
แต่ยังมี ความทรงจำระหว่างเรา
ที่ไว้คอยปลอบเบา-เบา วันเหงาใจ
ขอแค่นาทีสุดท้าย
ขอแค่ นาทีสุดท้าย ได้พบหน้า
รู้ว่าการ อำลา จะปวดปร่า สักแค่ไหน
เพียงสักครั้ง ให้เธอซาบซึ้ง รอยอาลัย
ขอกอดเธอ ให้อุ่นไอ ที่ฉันจะเก็บไว้ในใจ นานเท่านาน
รู้ว่าการ อำลา จะปวดปร่า สักแค่ไหน
เพียงสักครั้ง ให้เธอซาบซึ้ง รอยอาลัย
ขอกอดเธอ ให้อุ่นไอ ที่ฉันจะเก็บไว้ในใจ นานเท่านาน
เธออยู่ตรงนั้นเหงาบ้างไหม
เธออยู่ตรงนั้นเหงาบ้างไหม
อ้างว้างหรือเปล่าคนไกล…ตอบฉัน
ที่ตรงนี้..อ้างว้างทุกคืนวัน
ไม่มีเธอเคียงข้างกัน..เหงามากมาย
อ้างว้างหรือเปล่าคนไกล…ตอบฉัน
ที่ตรงนี้..อ้างว้างทุกคืนวัน
ไม่มีเธอเคียงข้างกัน..เหงามากมาย
เหงา เหงา เพราะคิดถึงเธอ
นั่งซึมนั่งเหม่อเธอจะรู้บ้างไหม
อีกฟากฟ้าจะเหงาไหมนะ..คนไกล
ตอบกลับมาหน่อยได้ไหม….
ให้ฉันคนนี้เลิกเหงาใจ.สักที
นั่งซึมนั่งเหม่อเธอจะรู้บ้างไหม
อีกฟากฟ้าจะเหงาไหมนะ..คนไกล
ตอบกลับมาหน่อยได้ไหม….
ให้ฉันคนนี้เลิกเหงาใจ.สักที
เหงากี่ที ถึงจะพอ นะความเหงา
เหงากี่ที ถึงจะพอ นะความเหงา
เหงากี่วัน จะบรรเทา หนอใจข้า
เหงาทุกคืน จนตื่น จนลืมตา
เหงาแทบบ้า ใจนั้น พลันมิลืม
เหงากี่วัน จะบรรเทา หนอใจข้า
เหงาทุกคืน จนตื่น จนลืมตา
เหงาแทบบ้า ใจนั้น พลันมิลืม
คนมากมาย ยังพาล จะชวนเหงา
ไม่บรรเทา หรือไร ดวงใจเอ๋ย
ทุกทุกวัน นั่งเศร้าเหงา ตามเคย
เจ้าเหงาเอย มาอีกแล้ว มาทุกวัน
ไม่บรรเทา หรือไร ดวงใจเอ๋ย
ทุกทุกวัน นั่งเศร้าเหงา ตามเคย
เจ้าเหงาเอย มาอีกแล้ว มาทุกวัน
คงเป็นครั้งสุดท้ายได้พบหน้า
คงเป็นครั้งสุดท้ายได้พบหน้า
แม้ว่าจะห่วงหามากแค่ไหน
แม้ว่าจะคิดถึงเธอมากเพียงใด
ก็คงต้องทำใจเมื่อเธอมีใครมาผูกพัน
แม้ว่าจะห่วงหามากแค่ไหน
แม้ว่าจะคิดถึงเธอมากเพียงใด
ก็คงต้องทำใจเมื่อเธอมีใครมาผูกพัน
ขอโทษหรือ..ฉันไม่อยากฟัง
ขอโทษหรือ..ฉันไม่อยากฟัง
และไม่ได้เกลียดชังเธอหรอกหนา
ให้มันจบๆกันไปกับเรื่องที่ผ่านมา..
ฉันไม่อยากเสียเวลากับเธอ…
และไม่ได้เกลียดชังเธอหรอกหนา
ให้มันจบๆกันไปกับเรื่องที่ผ่านมา..
ฉันไม่อยากเสียเวลากับเธอ…
ไม่ได้ตีค่า คำว่าขอโทษต่ำ
แต่ใจมันยังจำเรื่องร้ายๆ…….
ขอเถอะนะ..อย่ามากวนใจ….
…เรื่องที่ผ่านมาขอให้ผ่านไป…
..ถีอว่าฉัน ให้ อภัย เธอ….
แต่ใจมันยังจำเรื่องร้ายๆ…….
ขอเถอะนะ..อย่ามากวนใจ….
…เรื่องที่ผ่านมาขอให้ผ่านไป…
..ถีอว่าฉัน ให้ อภัย เธอ….
อยากขอโทษกับสิ่งที่ทำลงไป
อยากขอโทษกับสิ่งที่ทำลงไป
ตอนนี้เธอคงรู้สึกแค่เฉยๆ
หมดรักกันแล้วไม่เหมือนดั่งเคย
เธอเลยเฉยเมยกับคำพูดทุกคำ
ตอนนี้เธอคงรู้สึกแค่เฉยๆ
หมดรักกันแล้วไม่เหมือนดั่งเคย
เธอเลยเฉยเมยกับคำพูดทุกคำ
อยากดึงเธอกลับมาหาฉัน
แต่รู้ว่ามันไม่สำคัญอีกแล้วละฝัน
ผิดไปแล้วพลาดไปแล้วขอแค่เธอรับฟัง
แล้วจะด่าว่าอะไรฉันก็ขอยอม
แต่รู้ว่ามันไม่สำคัญอีกแล้วละฝัน
ผิดไปแล้วพลาดไปแล้วขอแค่เธอรับฟัง
แล้วจะด่าว่าอะไรฉันก็ขอยอม
ไม่อยากจดจำเรื่องร้ายๆ
ไม่อยากจดจำเรื่องร้ายๆ
พอแล้ว หัวใจ บอบช้ำหนักหนา
ต่อแต่นี้ ขอโบกมืออำลา
ความเดียวดาย เหว่ว้า…. ไม่ขอเจอ
พอแล้ว หัวใจ บอบช้ำหนักหนา
ต่อแต่นี้ ขอโบกมืออำลา
ความเดียวดาย เหว่ว้า…. ไม่ขอเจอ
เหงามากไหม ถามใจ เธออีกที
เหงามากไหม ถามใจ เธออีกที
หากวันนี้ ตัวฉัน พลันห่างหาย
สัญญานะ จะหมั่น รักษากาย
ฉันคงคลาย กังวล จนดีใจ
หากวันนี้ ตัวฉัน พลันห่างหาย
สัญญานะ จะหมั่น รักษากาย
ฉันคงคลาย กังวล จนดีใจ
หมั่นดูแล สุขภาพ ทราบหรือเปล่า
อย่ามัวเศร้า เฝ้าคิด ว่าไปไหน
เพื่อสักวัน ฉันอาจ จากเธอไกล
แต่หัวใจ ยังรัก ตราบนิรันดร์
อย่ามัวเศร้า เฝ้าคิด ว่าไปไหน
เพื่อสักวัน ฉันอาจ จากเธอไกล
แต่หัวใจ ยังรัก ตราบนิรันดร์
อยากให้เธออยู่ตรงนี้
อยากให้เธออยู่ตรงนี้
ตรงที่นี่ที่มีฉัน
อยากให้เรามีกันและกัน
มาสานฝันให้เป็นจริง
ตรงที่นี่ที่มีฉัน
อยากให้เรามีกันและกัน
มาสานฝันให้เป็นจริง
อยากให้เธออยู่ตรงนี้
อยู่ที่นี่ไม่ทิ้งกันไปไหน
อยากให้เธอมาสานต่อสองหัวใจ
มาเริ่มใหม่เริ่มตรงนี้ที่มีเรา
อยู่ที่นี่ไม่ทิ้งกันไปไหน
อยากให้เธอมาสานต่อสองหัวใจ
มาเริ่มใหม่เริ่มตรงนี้ที่มีเรา
อยากจะซึ้งกับคำพูดที่เธอบอก
อยากจะซึ้งกับคำพูดที่เธอบอก
แต่หลายครั้งที่โดนหลอก ให้สับสน
หลายครั้งแล้ว ที่หัวใจ ต้องร้าวรน
ไม่อยากทน ไม่อยากเจ็บ อีกต่อไป
แต่หลายครั้งที่โดนหลอก ให้สับสน
หลายครั้งแล้ว ที่หัวใจ ต้องร้าวรน
ไม่อยากทน ไม่อยากเจ็บ อีกต่อไป
แต่หากมันเป็นจริง ดั่งเธอว่า
เธอจะกล้าเอ่ยวาจา แล้วสบตาฉันไหม
ให้ฉันได้มองหยั่งเห็น ความจริงใจ
ขอฉันได้มั่นใจ อีกสักครั้ง ในสายตาเธอ…..
เธอจะกล้าเอ่ยวาจา แล้วสบตาฉันไหม
ให้ฉันได้มองหยั่งเห็น ความจริงใจ
ขอฉันได้มั่นใจ อีกสักครั้ง ในสายตาเธอ…..
ไม่อยากให้เธอเจ็บเลยไม่อยากให้เธอเจอ
ไม่อยากให้เธอเจ็บ เลยไม่อยากให้เธอเจอ
ฉันยังรักเธอเหมือนดั่งก่อน หลังครั้งนั้น
เธอยังคงเป็นคนพิเศษ เธอยังสำคัญ
แต่ว่าฉันเป็นคนที่ทำให้เธอ ต้องเสียใจ
ฉันยังรักเธอเหมือนดั่งก่อน หลังครั้งนั้น
เธอยังคงเป็นคนพิเศษ เธอยังสำคัญ
แต่ว่าฉันเป็นคนที่ทำให้เธอ ต้องเสียใจ
ฉันเหงานะ ถ้าขาดรัก จากเธอไป
ฉันเหงานะ ถ้าขาดรัก จากเธอไป
จะอยู่ได้ ยังไง ฉันไม่รู้
คงจะมี ความเหงา เงาเคียงคู่
คอยแลดู แผลใจ ให้ฉันมี
จะอยู่ได้ ยังไง ฉันไม่รู้
คงจะมี ความเหงา เงาเคียงคู่
คอยแลดู แผลใจ ให้ฉันมี
เหงามากนะ รู้ไหม ใจคนคอย
ความเศร้าส้อย ตอกย้ำ ช้ำเหลือที่
ฉันเหงานะ รู้บ้างไหม ใจคนดี
เหงาอีกที แล้วสินะ เจ้าหัวใจ
ความเศร้าส้อย ตอกย้ำ ช้ำเหลือที่
ฉันเหงานะ รู้บ้างไหม ใจคนดี
เหงาอีกที แล้วสินะ เจ้าหัวใจ
เมื่อไหร่หนา หัวใจ จะหายเหงา
ที่มีเงา เธอเคียงคู่ ไม่ไปไหน
เมื่อไหร่นะ ที่จะได้ ร่วมเคียงไป
แล้วเมื่อไหร่ หัวใจฉัน จะหยุดเหงาสักที
ที่มีเงา เธอเคียงคู่ ไม่ไปไหน
เมื่อไหร่นะ ที่จะได้ ร่วมเคียงไป
แล้วเมื่อไหร่ หัวใจฉัน จะหยุดเหงาสักที
ถึงจะเจ็บแค่ไหนหัวใจก็จะทน
ถึงจะเจ็บแค่ไหนหัวใจก็จะทน
แม้ความหวังจะมืดมนก็ยังหวัง
ถ้าคนดี..อยากจะไปก็จะไม่ฉุดรั้ง
จะยอมอยู่ลำพังกับความหลังของสองเรา
แม้ความหวังจะมืดมนก็ยังหวัง
ถ้าคนดี..อยากจะไปก็จะไม่ฉุดรั้ง
จะยอมอยู่ลำพังกับความหลังของสองเรา
ไม่ได้เป็นเจ้าของเธออีกต่อไป
หมดรักกันแล้วใช่ไหม ถึงปล่อยให้เป็นคนขี้เหงา
ยังรักเธอเหมือนเดิมนะ เหมือนเมื่อครั้งเก่า
ยังไม่เคยลืมคำว่าเรา เมื่อครั้งเก่าที่รักกัน
หมดรักกันแล้วใช่ไหม ถึงปล่อยให้เป็นคนขี้เหงา
ยังรักเธอเหมือนเดิมนะ เหมือนเมื่อครั้งเก่า
ยังไม่เคยลืมคำว่าเรา เมื่อครั้งเก่าที่รักกัน
เหงามากไหม..คนดี
เหงามากไหม..คนดี
เขาคนที่เธอรัก..ไม่โทรหา
เห็นนั่งซึมทุกวัน..แอบเห็นนะน้ำตา
แต่ไม่กล้าที่จะเข้าไปปลอบใจ
ฉันเองก็เคยเป็นแบบนี้
เขาคนที่เธอรัก..ไม่โทรหา
เห็นนั่งซึมทุกวัน..แอบเห็นนะน้ำตา
แต่ไม่กล้าที่จะเข้าไปปลอบใจ
ฉันเองก็เคยเป็นแบบนี้
หากเหงาทุกทีจิตใจก็หวั่นไหว
แต่ก็พยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองไป
คิดถึงเขาบางครั้งที่เหงาใจ…
..แต่ก็เผื่อหัวใจไว้รักตัวเอง
แต่ก็พยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองไป
คิดถึงเขาบางครั้งที่เหงาใจ…
..แต่ก็เผื่อหัวใจไว้รักตัวเอง
จะจดจำภาพเธอ….
จะจดจำภาพเธอ และ พูดคำว่าเราเป็นครั้งสุดท้าย
ก่อนลาจากไปเป็นคนอื่น
แม้วันไหนพบกันอีกครั้งสุดกล้ำกลืน
จำใจฝืนมองเป็นคนอื่น..คนผ่านทาง
ก่อนลาจากไปเป็นคนอื่น
แม้วันไหนพบกันอีกครั้งสุดกล้ำกลืน
จำใจฝืนมองเป็นคนอื่น..คนผ่านทาง
ร้องไห้งอแง ร้องไห้งอแง ร้องไห้งอแง
ยากนะที่จะทำใจได้
เพราะรักใช่ตัดกันง่ายที่ไหน
ถึงวันเวลาจะช่วยให้ลืมไป
แต่การพบกันก็ทำให้ใจสั่นไหว..ทุกที
ยากนะที่จะทำใจได้
เพราะรักใช่ตัดกันง่ายที่ไหน
ถึงวันเวลาจะช่วยให้ลืมไป
แต่การพบกันก็ทำให้ใจสั่นไหว..ทุกที
แผลตรงนี้ ตรงที่ใจ ใครก้อปวด
แผลตรงนี้ ตรงที่ใจ ใครก้อปวด
มิใคร่อวด ความช้ำ ระกำได้
แผลตรงนี้ เจ็บตรงนี้ ตรงที่ใจ
ยามิอาจ รักษาได้ ให้หายคืน
มิใคร่อวด ความช้ำ ระกำได้
แผลตรงนี้ เจ็บตรงนี้ ตรงที่ใจ
ยามิอาจ รักษาได้ ให้หายคืน
แผลตรงนี้ เธอที่ทำ ยังจำไหม
สร้างรอยร้าว ที่หัวใจ ให้ขมขื่น
แผลเล็ก ๆ เธอกรีดซ้ำ สุดแรงฝืน
เธอยิ้มรื่น มองโลหิต ขีดเป็นทาง
สร้างรอยร้าว ที่หัวใจ ให้ขมขื่น
แผลเล็ก ๆ เธอกรีดซ้ำ สุดแรงฝืน
เธอยิ้มรื่น มองโลหิต ขีดเป็นทาง
แผลตรงนี้ หยุดเสียที อย่ามาซ้ำ
ใจระกำ เธอหัวเราะ เยาะถากถาง
ทิ้งกันไป เจ็บเกินแล้ว ใจบางบาง
อย่าเป็นเลยบุคคลตัวอย่าง
ในเรื่องทำใครช้ำ…เจ็บปางตาย
ใจระกำ เธอหัวเราะ เยาะถากถาง
ทิ้งกันไป เจ็บเกินแล้ว ใจบางบาง
อย่าเป็นเลยบุคคลตัวอย่าง
ในเรื่องทำใครช้ำ…เจ็บปางตาย
ยังจำได้ ครั้งสุดท้าย ที่พบหน้า
ยังจำได้ ครั้งสุดท้าย ที่พบหน้า
ต้องจำจาก คนดีมา อยู่ไกลห่าง
เส้นขอบฟ้า ที่กั้นไว้ คนละทาง
มิอาจกั้น กลางหัวใจ ให้ผูกพัน
ต้องจำจาก คนดีมา อยู่ไกลห่าง
เส้นขอบฟ้า ที่กั้นไว้ คนละทาง
มิอาจกั้น กลางหัวใจ ให้ผูกพัน
แค่สายลมที่โชยพัดมา
แค่สายลมที่โชยพัดมา
น้ำใส-ใสก็รินไหลจากตาแล้วรู้ไหม
จะนั่งจะนอน หรือจะทำอะไร
ก็คิดถึงแต่เธออยู่ร่ำไป…ไม่สร่างซา
น้ำใส-ใสก็รินไหลจากตาแล้วรู้ไหม
จะนั่งจะนอน หรือจะทำอะไร
ก็คิดถึงแต่เธออยู่ร่ำไป…ไม่สร่างซา
แผลตรงนี้ ใครบ้าง จะไม่ปวด
แผลตรงนี้ ใครบ้าง จะไม่ปวด
ใจร้าวรวด แสนช้ำ ระกำไห้
แสนเจ็บแท้ แผลลึก ตรงหัวใจ
ไร้ยาใด มารักษา ให้ฟื้นคืน
ใจร้าวรวด แสนช้ำ ระกำไห้
แสนเจ็บแท้ แผลลึก ตรงหัวใจ
ไร้ยาใด มารักษา ให้ฟื้นคืน
แผลจากคน ทำให้ช้ำ เหมือนมีดปัก
อกจึงหัก ตรงกลาง ยากจะฝืน
ต้องแบกรับ ความช้ำ ทนกล้ำกลืน
แม้แรงยืน ยังไม่มี ทรงกายา
อกจึงหัก ตรงกลาง ยากจะฝืน
ต้องแบกรับ ความช้ำ ทนกล้ำกลืน
แม้แรงยืน ยังไม่มี ทรงกายา
ตอนคบกัน…ใช้คำหวาน…ระรานจิต
ตอนคบกัน…ใช้คำหวาน…ระรานจิต
ดั่งลิขิต…ของผืนฟ้า…พาเพ้อฝัน
ดั่งนกน้อย…ในกรงทอง…ผ่องอำพัน
ดั่งสวรรค์…สรรสร้าง…อยู่กลางใจ
ดั่งลิขิต…ของผืนฟ้า…พาเพ้อฝัน
ดั่งนกน้อย…ในกรงทอง…ผ่องอำพัน
ดั่งสวรรค์…สรรสร้าง…อยู่กลางใจ
ไม่ทันเห็น…เธอพกมีด…กรีดตรงจิต
ฆ่ากันตาย…ทีละนิด…ด้วยปราศัย
แรกคำหวาน…ระราน…ที่หัวใจ
แฝงรอยมีด…กรีดลงไป…ไม่รู้ตัว
ฆ่ากันตาย…ทีละนิด…ด้วยปราศัย
แรกคำหวาน…ระราน…ที่หัวใจ
แฝงรอยมีด…กรีดลงไป…ไม่รู้ตัว
จนครานี้…แผลเริ่มใหญ่…ใครรักษา
คนหวังฆ่า…กันให้ตาย…เขาย้ายหนี
แผลที่ใจ…ต้องใช้ใจ…ใช้ไมตรี
ล้านยาดี…มิอาจลบ…กลบแผลใจ
คนหวังฆ่า…กันให้ตาย…เขาย้ายหนี
แผลที่ใจ…ต้องใช้ใจ…ใช้ไมตรี
ล้านยาดี…มิอาจลบ…กลบแผลใจ
ยิ่งคิดถึงก็ยิ่งเหงา
ยิ่งคิดถึงก็ยิ่งเหงา
ยิ่งเศร้าอยู่คนเดียว
ยิ่งเหงายิ่งเปล่าเปลี่ยว
เหงาคนเดียวเศร้าใจจัง
ยิ่งเศร้าอยู่คนเดียว
ยิ่งเหงายิ่งเปล่าเปลี่ยว
เหงาคนเดียวเศร้าใจจัง
แผลตรงใจ ไร้ยา มาเยียวยี
แผลตรงใจ ไร้ยา มาเยียวยี
แผลตรงนี้ ช้ำนัก ยากรักษา
หากหมอใด ใครมี ยาเยียวยา
ขอจงมา รักษา แผลให้ที
แผลตรงนี้ ช้ำนัก ยากรักษา
หากหมอใด ใครมี ยาเยียวยา
ขอจงมา รักษา แผลให้ที
แผลใจช้ำ ระกำ เพราะถูกหลอก
ใจช้ำชอก แสนระกำ ช้ำเหลือที่
คงยากนะ ยาใด ที่หมอมี
รักษาแผล ตรงนี้ ให้ดีคืน
ใจช้ำชอก แสนระกำ ช้ำเหลือที่
คงยากนะ ยาใด ที่หมอมี
รักษาแผล ตรงนี้ ให้ดีคืน
ฉันเองที่เจ็บหนัก
ฉันเองที่เจ็บหนัก
กับรักที่เธอ ขยำยี่
ปวดลึกบาดแรง สิ้นดี
แผลนี้ ไม่เจ็บได้ไง
กับรักที่เธอ ขยำยี่
ปวดลึกบาดแรง สิ้นดี
แผลนี้ ไม่เจ็บได้ไง
คงอีกนานกว่าจะหาย
ไม่มียาใดใด รักษาได้
คงรอเพียงเวลา ที่ผ่านไป
พอบรรเทา ไปได้ แผลใจเรา
ไม่มียาใดใด รักษาได้
คงรอเพียงเวลา ที่ผ่านไป
พอบรรเทา ไปได้ แผลใจเรา
แผลที่ใจ ใครเล่า จะไม่ปวด
แผลที่ใจ ใครเล่า จะไม่ปวด
แต่ไม่อวด ให้ใคร ได้พบเห็น
ฉันเจ็บปวด ฉันรวดร้าว ฉันยอมเป็น
แต่ไม่อยาก ให้ใครเห็น แผลในใจ
แต่ไม่อวด ให้ใคร ได้พบเห็น
ฉันเจ็บปวด ฉันรวดร้าว ฉันยอมเป็น
แต่ไม่อยาก ให้ใครเห็น แผลในใจ
จะมีใคร บ้างไหม มารับรู้
มาแลดู รักษา แผลใจได้
แค่เพียงรัก รักแท้ จากหัวใจ
ของเธอไง คือยา รักษาดี
มาแลดู รักษา แผลใจได้
แค่เพียงรัก รักแท้ จากหัวใจ
ของเธอไง คือยา รักษาดี
แผลตรงนี้ ตีตรา ความเจ็บปวด
แผลตรงนี้ ตีตรา ความเจ็บปวด
เหมือนโดนหวด ด้วยแส้ แก้ไม่หาย
อันแผลเก่า มิทัน จะวางวาย
เพราะพิษร้าย รสรัก ที่ลิ้มลอง
เหมือนโดนหวด ด้วยแส้ แก้ไม่หาย
อันแผลเก่า มิทัน จะวางวาย
เพราะพิษร้าย รสรัก ที่ลิ้มลอง
ซํ้าเข้าไป ทนได้ ไม่ตายหรอก
ถึงคมหอก ปักอก ก็ไม่ร้อง
จะเหยียบยํ่า หํ่าหั่น จนเลือดนอง
อยากจะมอง บาดแผล ให้สาใจ
ถึงคมหอก ปักอก ก็ไม่ร้อง
จะเหยียบยํ่า หํ่าหั่น จนเลือดนอง
อยากจะมอง บาดแผล ให้สาใจ
คําอ้อนวอน อย่าหวัง จะได้ยิน
ให้นํ้ากรด ราดริน ก็ยังไหว
จะดูแล รักษา ไม่พึ่งใคร
เมื่อหัวใจ ไม่จํา ก็สมควร
ให้นํ้ากรด ราดริน ก็ยังไหว
จะดูแล รักษา ไม่พึ่งใคร
เมื่อหัวใจ ไม่จํา ก็สมควร
แผลตรงใจ ยากนัก หากรักษา
แผลตรงใจ ยากนัก หากรักษา
คงต้องใช้ เวลา มาเหนี่ยวรั้ง
แผลทางกาย ที่ว่าร้าย ก็คงยัง
จนกระทั่ง ใช้ยา ก็หายไป
คงต้องใช้ เวลา มาเหนี่ยวรั้ง
แผลทางกาย ที่ว่าร้าย ก็คงยัง
จนกระทั่ง ใช้ยา ก็หายไป
แต่แผลใจ ไร้ยา มารักษา
ช้ำอุรา จากรักลวง คนรักให้
จะใช้ยา รักษา ใจยังไง
ต้องปล่อยให้ เวลา รักษาเอง
ช้ำอุรา จากรักลวง คนรักให้
จะใช้ยา รักษา ใจยังไง
ต้องปล่อยให้ เวลา รักษาเอง
แผลตรงนี้ ที่ใจ ใครก็ปวด
แผลตรงนี้ ที่ใจ ใครก็ปวด
ความร้าวรวด ขื่นขม ผสมอาย
ไม่มีวัน ลบร้าง ให้จางหาย
เป็นแผลร้าย ถาวร ย้อนความจํา
ความร้าวรวด ขื่นขม ผสมอาย
ไม่มีวัน ลบร้าง ให้จางหาย
เป็นแผลร้าย ถาวร ย้อนความจํา
ก็ใจคน บอบบาง อย่างที่สุด
เพียงสะดุด นิดหน่อย เกิดรอยชํ้า
คอยประคอง รองรับ กลับตอกยํ้า
จนเลือดดํา เข้มข้น ล้นหัวใจ
เพียงสะดุด นิดหน่อย เกิดรอยชํ้า
คอยประคอง รองรับ กลับตอกยํ้า
จนเลือดดํา เข้มข้น ล้นหัวใจ
ฉันไม่อาจ ลบภาพ เธอออกได้
ฉันไม่อาจ ลบภาพ เธอออกได้
ออกจากใจ ของฉัน ที่ตรงนี้
แม้ว่าเธอ จะทิ้งกัน ไม่ใยดี
แต่ใจนี้ ยังจำเธอ ตลอดเวลา
ออกจากใจ ของฉัน ที่ตรงนี้
แม้ว่าเธอ จะทิ้งกัน ไม่ใยดี
แต่ใจนี้ ยังจำเธอ ตลอดเวลา
ฉันไม่อาจ ลืมเธอ จากใจได้
มันคล้ายๆ ภาพอดีต อยู่ตรงหน้า
เหมือนว่าเธอ อยู่กับฉัน ทุกๆครา
เหมือนกับว่า เธอนั้น มีตัวตน
มันคล้ายๆ ภาพอดีต อยู่ตรงหน้า
เหมือนว่าเธอ อยู่กับฉัน ทุกๆครา
เหมือนกับว่า เธอนั้น มีตัวตน
กับวันที่ ผ่านทุก วินาที
กับวันที่ ผ่านทุก วินาที
กับใจที่ ดีทุก ครั้งที่มอบ
กับคำดี ดี ทุกครั้ง ที่ตอบ
กับอ้อมกอด ทุกครั้ง ที่เสียใจ
กับใจที่ ดีทุก ครั้งที่มอบ
กับคำดี ดี ทุกครั้ง ที่ตอบ
กับอ้อมกอด ทุกครั้ง ที่เสียใจ
คอยพยุง เมื่อยาม ที่ล้มลง
คอยเสริมส่ง เมื่อตอน ที่ฝันกล้า
คอยโอบอุ้ม ในวัน ที่เหนื่อยล้า
คอยกล่าวท้า ในวัน ที่อ่อนแอ
คอยเสริมส่ง เมื่อตอน ที่ฝันกล้า
คอยโอบอุ้ม ในวัน ที่เหนื่อยล้า
คอยกล่าวท้า ในวัน ที่อ่อนแอ
กับภาพ ทรงจำในวันเก่า
กับภาพ ทรงจำในวันเก่า
ที่เรา มีเรา..กันเพียงสอง
เมื่อคิดถึง..ทีไร น้ำตานอง
เพราะหัวใจ ร่ำร้อง ไม่อยากจำ
ที่เรา มีเรา..กันเพียงสอง
เมื่อคิดถึง..ทีไร น้ำตานอง
เพราะหัวใจ ร่ำร้อง ไม่อยากจำ
กับความ ทรงจำ ในวันใหม่
ยิ่งผ่านไป…….ยิ่งตอกย้ำ
ยิ่งจะลืม หัวใจยิ่งจดจำ
ยิ่งคิดไป ยิ่งช้ำ..ระกำทรวง
ยิ่งผ่านไป…….ยิ่งตอกย้ำ
ยิ่งจะลืม หัวใจยิ่งจดจำ
ยิ่งคิดไป ยิ่งช้ำ..ระกำทรวง
